بی شک این اراده‌ی خدای بزرگ و مهربان بود که راه خدمتِ فرهنگی بر این طلبه‌ی کوچک بسته نشود. زیرا به مجرد پایان خدمتم در ارتش جمهوری اسلامی ایران و 90 ماه مسئولیت فرهنگی آن، توسط برادر عزیزم جناب آقای مختارپور، دبیر کل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور دعوت به کار شدم و درست در همان روزی که از ارتش تودیع شدم(1393/9/8) حکم معاونت امور استان‌ها، مجلس و مشارکت‌های نهاد، برایم صادر شد و از همان روز هم شروع به کار کردم.

خدا را سپاس که نه تنها راه خدمت فرهنگی را بر من نبست که حتی زمینه‌ی خدمتم را در محیط مورد علاقه‌ام یعنی حوزه‌ی کتاب و کتابخوانی فراهم آورد. می‌دانم که گذشته‌ی من مزدی چندان ندارد، اما این را لطف او می‌دانم و سپاسش می‌گویم که با اینکه در اغلب حوزه‌های فرهنگی اعم از قرآن و نماز و آیین‌های مذهبی، کتاب و کتابخوانی، سینما و سریال و تئاتر و سرودهای حماسی و نیز تولید نرم‌افزارهای فرهنگی و بازی‌های رایانه‌ای و ترویج فرهنگ دفاع مقدس و توجه به جنگ نرم و... کار کرده‌ام، این دوره از زندگی‌ام را در خدمت به کتاب که عشق من است قرار داد. 

هرچند می‌دانستم که فضای فرهنگی بیرونِ ارتش، فضایی کاملاً متفاوت و پر فراز و نشیب است که با تمام اقتضائات خاص خودش، به دلیل گستردگی و تنوع ارتباطات، بسیار جذاب و شیرین است اما در همین چند روزه این مطلب برایم کاملاً مسجل شد.

ارتباط با استانداری‌ها و مقامات استانی و امامان محترم جمعه،‌ ارتباط با نمایندگان محترم مجلس و ارتباط با خیرین کتابخانه‌ ساز و شهرداری‌ها، می‌تواند فضای زیبایی از مشارکت‌ و همکاری‌ ایجاد کند که با یک‌دلی و یک‌صدایی، زمینه‌ی عزمی ملی را در جهت ترویج کتابخانه و کتاب‌خوانی فراهم آورد.